Definiowanie funkcji z udziałem pętli jest bardzo efektywnym i powszechnie spotykanym sposobem skracania kodu.
Poniższy kod przedstawia definicję prostej funkcji zbudowanej na wzorze progu rentowności BEP.
def progRen(ks,kzj,pj): return ks/(pj-kzj)
Funkcja została zdefiniowana w kodzie. Teraz można podstawić parametry, aby wyliczyła ona wartość.
ks = 5000 kzj = 10 pj = 25 print(progRen(ks,kzj,pj))
Wynik: należy wyprodukować 333 sztuki.
Ten prosty program wylicza, jaki jest próg rentowności dla określonych kosztów (parametrów). Innymi słowy pokazuje ile należy wyprodukować wyrobów, aby wyjść na zero. Mówi ile należy sprzedać produktów, aby zysk pokrył koszty stałe.
Przedsiębiorcy często stają przed dylematami: sprzedać więcej wyrobów za niższą cenę czy utrzymywać wysoką cenę dla klienta? Jak powinienem zainwestować? Jak głęboka utrata sprzedaży zagrozi mojej firmie? Jak cena sprzedaży wpłynie na próg rentowności? Dlatego czasem konieczne jest tworzenie symulacji. Do takiej symulacji można wykorzystać pętle.
Przykład zastosowania pętli w definicji funkcji
Definiowanie funkcji z udziałem pętli
Poniższa funkcja ProgRen( ) oblicza próg rentowności dla określonego, miesięcznego kosztu stałego. Funkcja oblicza jak wiele trzeba wyprodukować wyrobów przy cenach sprzedaży wahającej się od 25 do 29 zł za sztukę, aby zysk ze sprzedaży pokrył koszty stałe.
Koszty zmienne produkcji od lat są na tym samym poziomie i wynoszą 15 zł za sztukę.
Definicja funkcji ProgRen( ) w kodzie:
def ProgRen(ks): for cena in range(25,30): bep = ks/(cena - 15) bep = round(bep) print('CenaTeraz po zdefiniowaniu funkcji wystarczy podać, jako argument wielkość miesięcznych kosztów stałych, aby otrzymać symulację BEP.
Dla kosztów stałych na poziomie 90 000 zł
ProgRen(90000)Dla kosztów stałych na poziomie 145 000 zł poziom produkcji (i sprzedaży) musi być radykalnie większy.
ProgRen(145000)Definiowanie funkcji z udziałem pętli wymaga wyobraźni.