W ostatnim wpisie zacząłem omawiać wykres wartości indywidualnych (individuals control chart lub I chart). Jest to najprostsza karta kontrolna z narzędzi Black Belta Six Sigma. Wykres ten to prosty wykres szeregów czasowych do którego dodano średnią i limity kontrolne, konkretnie dolny i górny limit kontrolny (upper and lower control limits).
Wykres wartości indywidualnych stosuje się, gdy, tylko jeden punkt danych w momencie pomiarów reprezentuje daną sytuację.
Po prostu występują różne procesy, czasami stan procesu reprezentuje średnia z kilku pomiarów.
Wykres wartości indywidualnych może być zastosowany do analizy czasu dojazdu do pracy dla jednego samochodu. Wtedy pomiar czas dojazdu każdego dnia reprezentuje cały proces, całą sytuację.
Gdybyśmy chcieli zmierzyć proces dojazdu do pracy na tej samej trasie trzech czy 10 samochodów wtedy musielibyśmy zastosować inne typy wykresów (X-barR, X-barS wykresy te omówimy w dalszej części kursu).
Do zapamiętania:
Wykres wartości indywidualnych stosuje się wtedy gdy dane zbierane są rzadko, raz w tygodniu, raz na miesiąc, raz dziennie. Wtedy nie tworzy się podgrupy lecz dane z pomiarów wstawia się bezpośrednio do wykresu.
Co to są podgrupy?
W większości wykresów kontrolnych stosowanych w Six Sigma dane pochodzą z podgrup. Podgrupy z danych można tworzyć z wielu miejsc (kilka maszyn, samochodów, czujników) lub z kilku okresów (np. pomiary dokonuje się 10 razy dziennie i do wykresu wstawia się średnią z podgrupy n=10). Tworzenie podgrup będziemy omawiali w dalszej części kursu.
Dane do wykresu wartości indywidualnych nie pochodzą z podgrup, lecz z bezpośrednich pomiarów.
Jednym z powodów stosowania wykresu wartości indywidualnych może być wysoki koszt pomiaru lub brak możliwości dokonywania częstych pomiarów.
Zapamiętajmy: